Mammie de Mammoet stond midden in een storm van gebeurtenissen. Om hem heen leek alles te trillen en te schudden mensen die zich niet lekker voelen, plannen die mislukten, en dagen die zwaarder voelden dan normaal. Het was alsof de wereld hem wilde testen, alsof de rotsen onder zijn poten niet meer zo stevig waren.
Hij kende die zwaarte. Mammie had zelf al moeilijke tijden doorgemaakt, momenten waarop hij dacht dat hij zou bezwijken. Maar telkens weer vond hij in zichzelf met dank aan liefde die op hem letten en hielpen gaven hem kracht die groter was dan de chaos. En nu, terwijl het leven opnieuw rumoerig was, wist hij dat hij diezelfde kracht moest laten zien.
Op zijn werk stond Mammie rechtop. Hij liet zien wat hij kon, niet door luid te roepen, maar door rustig te zijn en dat gaat steeds beter. Hij vond bij collega’s en vrienden een luisterend oor en een stevige schouder. Mammie was er voor hen, en zij voor Mammie omdat ze wisten hoe belangrijk het was om niet alleen te staan in moeilijke tijden.
Maar Mammie begreep ook dat hij niet alles tegelijk kon dragen. Hij besloot: eerst zichzelf, zijn gezondheid, zijn rust. Hij bouwde structuur in zijn dagen, maakte tijd voor zijn familie, en legde de rest even naast zich neer. Want wat heeft een mammoet aan een groot hart, als hij zelf uitgeput raakt?
Zo groeide er langzaam een nieuwe balans. Het rumoer bleef om hem heen, maar Mammie leerde dat hij niet alles hoefde te beheersen. Door rustig aan te doen, door te kiezen voor zijn eigen welzijn en dat van zijn familie, vond hij een pad dat steviger was dan de storm.
En terwijl de wereld nog steeds lawaai maakte, stond Mammie daar: sterk, zorgzaam, en trouw aan zichzelf. Focus op de familie en volgens jaar dan moet het een mooi jaar worden.